Ünlü Filozoflar – Önemli Filozofları Keşfedin!

Filozof nedir ve hangileri tarih boyunca dünyaca ünlü filozoflar olarak kabul edilir? Bu yazımızda felsefe ekolüne damgasını vuran filozofların isimlerini keşfedeceğiz. Antik çağın önemli filozoflarının yanı sıra modern filozofları da keşfedeceğiz.

Filozof Nedir, Kimdir, Kime Denir?

Filozof, insanın doğasını, gerçeği ve hakikati araştıran ve düşünen bir kişidir. Filozoflar, farklı konuları ve kavramları inceler ve bu konular hakkında düşüncelerini ve fikirlerini açıklar ve tartışırlar. Filozofların amacı, insanların düşüncelerini ve inançlarını sorgulamak ve insanları düşünmeye teşvik etmektir. Filozof kısaca, bir kişinin felsefe hakkında düşünme ve sorgulama yapmasını ifade eder.

Felsefe, insanın dünya hakkındaki anlayışını ve inançlarını sorgulayan bir düşünce dalıdır ve filozoflar, bu konularda araştırma yaparak insanların düşüncelerini geliştirmeye çalışırlar. Filozoflar, bir konu hakkında derinlemesine düşünmeyi seven ve sorgulayan kişilerdir ve genellikle düşüncelerini yazılı bir şekilde ifade ederler.

Felsefe ve filozoflar arasındaki ilişki, filozofların felsefe hakkındaki düşüncelerini geliştirmeye yönelik çabası ile ilgilidir. Filozoflar, felsefe hakkındaki düşüncelerini araştırarak geliştirir ve bu düşüncelerini yazılı bir şekilde ifade eder. Filozoflar, felsefe hakkındaki düşüncelerini geliştirmeye yönelik çalışmaları sayesinde, insanların dünya hakkındaki anlayışını da geliştirmeye yardımcı olurlar.

Felsefeyi Anlamak: Felsefe Nedir?

Felsefe, insanın dünya hakkındaki anlayışını ve inançlarını sorgulayan bir düşünce dalıdır. Felsefe, insanın varlığı, dünya ve insanlar hakkındaki temel soruları sorgulayan bir disiplindir ve insanların düşüncelerini geliştirmeye çalışır.

Felsefe, insanın doğası, hakikat, bilgi, ahlak ve diğer konularda düşünmeye yönelik bir çaba içerir ve insanların düşüncelerini derinlemesine inceleyerek, onların dünya hakkındaki anlayışını geliştirmeye çalışır. Felsefe, insanların düşüncelerini sorgulama ve geliştirmeye yönelik bir disiplindir ve insanların dünya hakkındaki anlayışını derinlemesine inceleyerek, onların düşüncelerini geliştirmeye çalışır.

Dünyaca Ünlü Filozoflar

Gerçekliğin entelektüel, kişisel olmayan ve sistematik analizi, felsefenin neyle ilgili olduğudur. Antik Yunan’dan günümüze felsefe, medeniyetlerin gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır.

Hem eski hem de modern ünlü filozoflar, yenilikçi fikirler geliştirdiler ve çok çeşitli iş ve alanlarda ilerlemeler sağladılar.

Bu alanlar, yıllar boyunca siyaset, aritmetik, edebiyat, sanat ve bilimi içerdi. En önemli filozoflardan bazıları, düşünce sistemleri ve öngörülerinden öğrenebileceğimiz şeyler aşağıda yer almaktadır. Başlıca ünlü filozoflar şu şekildedir;

• Konfüçyüs (MÖ 551 – 479)
• Sokrates (MÖ 469 – 399)
• Platon (MÖ 428–348)
• Aristoteles (MÖ 384 – 322)
• Dante Alighieri (1265 – 1321)
• Niccolo Machiavelli (1469 – 1527)
• Thomas Hobbes (1588 – 1679)
• Rene Descartes (1596 – 1650)
• Blaise Pascal (1623 – 1662)
• John Locke (1632 – 1704)
• Gottfried Leibniz (1646 – 1716)
• Voltaire (1694 – 1778)
• David Hume (1711 – 1776)
• Jean-Jacques Rousseau (1712 – 1778)
• Immanuel Kant (1724 – 1804)
• Mary Wollstonecraft (1759 – 1797)
• Auguste Comte (1798 – 1857)
• Ayn Rand (1905 – 1982)
• Simone de Beauvoir (1908 – 1986)
• Michael Foucault (1926 – 1984)

Konfüçyüs (MÖ 551 – 479)

Konfüçyüs, kendisini, kendi devrinde unutulmuş hissettiği geçmiş dönemlere ait ideallerin yayıncısı olarak görüyordu. Felsefi ilkeleri olan Konfüçyüsçülük, bireysel ve politik ahlakı, sosyal bağlantı doğruluğunu, adaleti, merhameti ve samimiyeti vurguladı. Yüz Düşünce Okulu döneminde, öğrencileri diğer birçok sistemle mücadele ettiler, ancak Qin hanedanlığı boyunca Hukukçuları desteklemek için bastırıldılar.

Konfüçyüs’ün fikirleri, Qin’in düşüşünden ve Han’ın Chu’ya karşı zaferinden sonra gelen hükümet tarafından resmen onaylandı.

Konfüçyüsçülük, Batı’da Neo-Konfüçyüsçülük olarak tanınan bir doktrin oluşturdu. Beş Klasik’in tümü de dahil olmak üzere Çin klasik edebiyatının çoğu, genellikle Konfüçyüs’e atfedilir, ancak mevcut akademisyenler belirli beyanları Konfüçyüs’ün kendisine atfetmekten çekinirler.

Öğretileriyle ilgili aforizmalar, ancak birkaç yıl sonra ölümünden sonra Seçmeler’de toplandı. Konfüçyüs’ün öğretileri Çin inancına ve geleneklerine dayanmaktadır. Konfüçyüs ünlü filozoflar arasında ilk akla gelenlerdendir.

İstikrarlı aile sadakatini, atalara saygıyı ve çocuklar tarafından yaşlılara ve eşler tarafından eşlere saygı gösterilmesini teşvik etti ve aileyi mükemmel yönetimin temeli olarak önerdi.

Sokrates (MÖ 469 – 399)

Sokrates, tüm Batı felsefesinin temeli olarak hizmet eden antik Yunan felsefesinin oluşumuna katkılarından dolayı tarihin en ünlü kişiliklerinden biridir. Delphi Kahini onu dünyadaki en zeki adam ilan etmeden önce askeri adamlık da dahil olmak üzere çeşitli başka mesleklere sahip gibi görünen bir sanatçıydı. Kahini çürütmek için, bilgili olduğu düşünülen başkalarını sorgulamak ve kehanetin doğru olduğunu kanıtlamak için yeni bir kariyere başladı.

Önemli bir şey bildiğini iddia etmediği için dünyadaki en zeki adam olarak görülüyordu.

Socrates‘in gerçekliği hiçbir zaman sorgulanmadı, ancak savunduğu şey, Pisagor’un felsefi inançlar veya Mesih’in daha sonraki doktrinleri kadar gizemli, bu adamlardan hiçbiri kendi başına bir şey kaydetmedi.

Sokrates, Batı’da genellikle düşüncenin kurucusu olarak görülse de, onun hakkında bildiklerimizin çoğu Platon’dan geliyor.

Platon (MÖ 428–348)

Ailesi varlıklı ve politik olarak etkiliydi ve görünüşe göre Platon politik bir kariyer için hazırlanmıştı. Eğilimleri ise sanata yönelikti ve ergenlik çağında oyunlar ve belki de şiirler kaleme aldı.

Platon, edebi çabalarını bıraktı ve mahkemesi ve mahkumiyeti sırasında bile kendini Sokrates’e adadı ve dünya medeniyetini etkileyen antik dünyanın temel felsefi yazılarını yarattı.

Gezegenin üç büyük İbrahimi inancı, Platoncu fikirlere çok şey borçludur; doktrinleri, Platon’un kişinin ruhuna şefkat göstermenin ve doğru bir tarzı korumanın önemine ilişkin algısıyla sabit kalan öğrencisi ve arkadaşı Aristoteles aracılığıyla olsun. Aristoteles, Platon’un birkaç fikrinden uzaklaşacak olsa da.

Platon’un fikirleri evrensel olarak Hakikat arayışı ve İyi’nin kavranmasıyla ilgilidir.

Platon, her insanın kabul etmesi ve ona göre yaşamayı arzu etmesi gereken temel bir gerçek olduğunu söyledi. Formlar alanının bu gerçeği somutlaştırdığını savundu. Platon’un Formlar Teorisi, basitçe ifade edildiğinde, duyularla algılanan dünyamızdan daha yüksek bir gerçeklik alanı olduğunu ve duyularla algılanan dünyamızın onun bir aynasından başka bir şey olmadığını iddia eder.

Aristoteles (MÖ 384 – 322)

Akıl yürütmeden fizyolojiye, ahlak ve estetiğe kadar Aristoteles, insan anlayışının hemen hemen her yönüne büyük ve kalıcı katkılarda bulundu. Çalışmaları eski zamanlarda ustası Platon tarafından gölgede bırakılsa da, Aristoteles’in hayatta kalan metinleri klasik antik çağdan aydınlanma’ya kadar muazzam bir etkiye sahipti.

Ana araştırma alanı, sahip olabileceği herhangi bir belirli özellikten ziyade ne olduğu temelinde varlık hakkında ne söylenebileceğine bakan “varlık olarak varlık” idi. Aristoteles ayrıca Tanrı’nın varlığı için neden, şekil, madde ve mantıksal bir gerekçeyi de dikkate alır.

Aristoteles, 17 yaşında Platon’un Akademisine katıldıktan sonra ondan bir şeyler öğrendi. Daha sonra Büyük İskender’in akıl hocası oldu.

Aristoteles, Immanuel Kant tarafından desteklenen ve gerçek gözlem ve kanıtlara dayalı sonuçlar çıkarmayı içeren posteriori bilme yöntemleriyle ilgilendi. Aristoteles’in entelektüel anlayışı, bilim ve sanatın bilinen tüm alanlarını kucakladı ve onu, rasyonel argümanın doğru olduğu düşünülen iki veya daha fazla öncül temelinde sonuçlara varmak için tümdengelimli yaklaşımı kullandığını savunan Aristoteles tasımına tapmaya yöneltti.

Dante Alighieri (1265 – 1321)

İtalyan şair, edebiyat şairi, edebiyat teorisyeni, etik filozof ve sosyal figür Dante Alighieri, epik bir şiir olan İlahi Komedya ile tanınır. İlahi Komedya, insanlığın geçici ve nihai kaderine dair derin bir Hristiyan perspektifidir.

İtalyan edebiyatında bir dönüm noktası ve tüm ortaçağ Avrupa edebiyatının en iyi başarıları arasında yer alıyor. Dante’nin en insani düzeyde Floransa’dan sürgün edilme deneyimlerine dayanmaktadır. Cehennemde, arafta ve cennette en kapsamlı derecede bir yolculuk şeklini alan bir benzetme olarak görülebilir.

Şiir, bilgi genişliği, güncel konuları derinlemesine ve eksiksiz incelemesi, imge ve dilin özgünlüğü ile okuyucularını şaşırtıyor.

Dante, şiirlerini kendi zamanında Latince yerine İtalya yerel dilinde yazarak edebi evrimin gidişatını büyük ölçüde değiştirdi. Canlı kelime dağarcığı, edebi İtalyancada geleneksel hale gelecek olan Toskana yerel diline odaklanan çok çeşitli dilleri ve lehçeleri içeriyordu.

O, sadece kendi ülkesinin gelişen halk kültürünün sesini duyurmakla kalmadı, aynı zamanda İtalyanca, sonraki birkaç yüzyıl boyunca Batı Avrupa’nın yazı dili oldu.

Niccolo Machiavelli (1469 – 1527)

Niccolo Machiavelli, siyasi ahlakta bir öncü ve İtalyan Rönesans felsefesinde dikkate değer bir karakterdi. Aynı zamanda bir diplomat, politikacı, siyaset teorisyeni, tarihçi, dramatist ve hümanist bir yazardı. Ünlü İtalyan filozof sonuççuluğa ateşli bir inanandı ve düşünceleri “hedefler araçları haklı çıkarır” ifadesinde özetleniyor.

Hobbes, Montesquieu, Spinoza, Hume, Locke, Rousseau ve Francis Bacon, onun eserlerinden etkilenen büyük düşünürler arasındaydı.

Çağdaş siyaset teorisinin en eski dikkate değer eserlerinden biri olarak kabul edilen çekişmeli bir siyasi inceleme olan Principe, çoğunlukla Machiavelli’nin adıyla bağlantılıdır. Bu kısa çalışma, 16. yüzyılda İtalyan izleyiciler tarafından pek hoş karşılanmadı ve sonunda onu Şeytan’ın öğrencisi olarak lanetleyen Katolik Kilisesi tarafından ağır bir şekilde saldırıya uğradı ve ardından yasaklandı.

Thomas Hobbes (1588 – 1679)

Thomas Hobbes, politik teorileriyle tanınan bir İngiliz filozofuydu. Onun felsefesi genellikle 17. yüzyılın en kapsamlı materyalisti olarak kabul edilir. Onun dünya görüşü benzersizdi ve halen güncel siyasette kullanılıyor. Ana odak noktası, siyasi ve sosyal düzen konusu ve insanların iç savaş korkusu olmadan barış içinde nasıl bir arada yaşayabileceğiydi.

Thomas Hobbes, temel felsefi tartışmalara olan ilgisini artıran felsefi anlayışını genişletmekle ilgilendi.

1636’da Floransa’ya yaptığı bir ziyaretten sonra, Marin Mersenne France’ın felsefe kulüplerinde müdavim bir münazaracı oldu. Kendisini 1637 civarında bir filozof ve bilgin olarak görmeye başladı. Toplumsal yapı ve hükümet hakkındaki kitabı Leviathan onu ünlü yaptı.

Toplum sözleşmesi kavramının en belirgin örneklerinden biri olarak kabul edilir.

Rene Descartes (1596 – 1650)

Diğer ünlü filozoflar gibi Descartes da akıl yürütmenin doğal çevreyi ve bilimleri anlamanın anahtarı olduğunu hissetti. Descartes, doğru bir sonuca veya gerçekleştirmeye yönelik herhangi bir ciddi çabanın merkezinde akıl yürütme yeteneğinin olması gerektiği fikrine dayanan Kartezyenizm olarak bilinen bir düşünce okulu yarattı.

Kartezyenlik kavramı, evrenin üç varoluş alanına bölündüğünü savunur.

Akıl, beden ve Tanrı’nın krallığı bu üç alemin içinde yer alacaktı. Zihnin ve bedenin farklı olduğu fikri ilgi çekicidir. Duyular üzerine bir tartışma yapıldığında bu fikir bir adım öteye taşınır.

Blaise Pascal (1623 – 1662)

Blaise Pascal bir filozof muydu yoksa matematikçi, fizikçi, geometrici, tartışmacı ve Hıristiyan savunucusu muydu? Bu ifadenin kendi dönemindeki sonuçları göz önüne alındığında, büyük ihtimalle hayır cevabını verirdi. Pascal, zamanının felsefi düşüncesiyle yaratıcı bir şekilde etkileşime girdiği için bugün hâlâ okunuyor ve çağdaş düşünceye hâlâ katacağı çok şey var.

Pascal’ın hedef kitlesi, aralarında seyahat ettiği eğitimli soylular ve burjuvaziydi.

Güncel fikirlerin etkisiyle, bu insanlar ortodoks Hıristiyanlıktan uzaklaşıp deizme veya rasyonalizme yöneldiler. Pascal, 17. yüzyıl felsefesi çerçevesinde Hıristiyanlığın doğru olduğunu göstermek istedi. On yedinci yüzyılda, insanlığın kendisine ilişkin algısı dramatik bir şekilde değişti. Pascal’ın bu konudaki bilgisini iki araç etkiledi: mikroskop ve teleskop.

Sonsuz küçük dünya mikroskopla gösterildi ve evrenin enginliği teleskopla ortaya çıkarıldı.

John Locke (1632 – 1704)

Bir İngiliz filozof ve sosyal eleştirmen olan John Locke, Aydınlanma’nın temellerinin çoğunu oluşturdu ve liberalizmin gelişiminde kilit bir figürdü. Tıp eğitimine rağmen, Bilimsel Devrim’in ampirik tekniklerinin önemli bir savunucusuydu.

Çalışmalarında, yalnızca birikmiş deneyimlerden gelişen anlayış ve karakter ile boş bir sayfa olarak benlik kavramını önerdi.

Kamusal Alan Onun “yaşam, özgürlük ve mülkiyet” şeklindeki üç doğal hakkı korumanın bir yolu olarak yönetilenlerin mutabakatı ile yönetişime ilişkin siyasi felsefesinin Birleşik Devletler’in kuruluş belgeleri üzerinde önemli bir etkisi oldu.

Dini hoşgörü üzerine yaptığı çalışmalar, din ve hükümetin ayrılmasını erken bir paradigma olarak belirledi.

Hükümdarların ilahi ayrıcalığını reddeden Locke, toplulukların karşılıklı rıza ile hükümetler kurduklarını iddia etti. Sonuç olarak, bir hükümdar yönetilenlerin onayını kaybederse, bir topluluk onu görevden alma yetkisine sahiptir.

Gottfried Leibniz (1646 – 1716)

Gottfried Leibniz bir Alman filozof ve matematikçiydi. Matematiksel başarıları, Isaac Newton ile aynı anda, ancak ondan bağımsız olarak kalkülüs geliştirmeyi içerir. Ayrıca çeşitli mekanik hesap makineleri icat etti. Leibniz, bir filozof olarak, içinde yaşadığımız evrenin, akla gelebilecek tüm evrenlerin en iyisi olduğunu düşünüyordu.

Hayata iyimser bakış açısı diğer yazılarını etkiledi ve analitik felsefe olarak bilinen felsefenin öncüsü oldu.

Leibniz üretken bir yazardı ve tüm yazıları henüz tam olarak toplanmadı. Bununla birlikte, Leibniz’in sonraki yılları, hesabı ilk kimin icat ettiği konusunda Isaac Newton ile şiddetli bir kan davasının gölgesinde kaldı ve eski moda kıyafeti nedeniyle mahkemede sık sık alay edildi.

Voltaire (1694 – 1778)

Voltaire, tanıyabileceğiniz filozofların isimlerinden biridir. Voltaire’in eleştirileri o kadar acımasızdı ve hem zekayı hem de mantığı kullanmakta o kadar ustaydı ki, bugün onu sevmekten kendimizi alamıyoruz ve Aydınlanma Çağı olarak bilinen çağın ünlü bir düşünürü olarak saygı görüyor.

Aydınlanmayı ve onun başarılarını Modernite yolundaki bir başka amansız adım olarak göz ardı etmek cazip geliyor.

Ancak, bugün Batı kültürünün temelini oluşturan özgürlükler – istediğimiz gibi inanma, konuşma ve hareket etme özgürlüğü – bir zamanlar sadece Voltaire gibi yazar birkaç idealistin fantezisiydi.

David Hume (1711 – 1776)

David Hume, tarihin en önemli filozoflarından biri olarak kabul edilir. Bununla birlikte, yaşamı boyunca pek sevilen bir düşünür değildi ve çalışmalarının derinliği ancak vefatından sonra geniş çapta kabul edildi. Hume’un araştırması, bugüne kadar akademisyenleri ve psikologları etkilemeye devam ediyor.

David Hume, yaşamı boyunca bir dizi önemli ve yenilikçi inceleme üretti.

Bu nedenle en iyi İskoç Aydınlanma düşünürlerinden biri olarak kabul edilir. Yaygın olarak sinizm sınırında bir şüpheci olarak görülse de, çalışmaları onun insan davranışı ve değerlerin özü hakkında bir miktar anlayışa sahip olduğunu gösteriyor.

Jean-Jacques Rousseau (1712 – 1778)

Jean-Jacques Rousseau, hem popüler hem de tartışmalı bir filozoftur. Rousseau’nun fikirleri, 18. yüzyılda Fransa’yı kontrol eden zalim monarşinin devrilmesinde önemli bir etkiye sahipti. Düşüncesinin Fransız Devrimi’ni izleyen korkunç Terör Kampanyasına yol açıp açmadığı bir soru olarak kalıyor.

Rousseau, filozofların büyük bir hayranı değildi.

Toplumun bozulmasından ve despotizmden birincil derecede sorumlu olduklarına inanarak onları olumsuz bir şekilde inceledi. Belirli yönlerden, yönetici sınıfın ayak işlerini yapanlar olarak görülüyorlardı. Rousseau, bireysel özgürlüğe sıkı bir şekilde inanıyordu.

Başkaları için iyilik yapmanın insan doğası olduğuna inanıyordu. Yolsuzluk ise toplumun kötü etkilerinin bir sonucudur.

Immanuel Kant (1724 – 1804)

Immanuel Kant’ın felsefesi iki ana bölüme ayrılabilir. Onun metafiziği ve spekülatif felsefesi, doğa fikrinin makul bir kavrayışı üzerine kuruludur. Ahlak ve siyaset felsefesini içeren pratik felsefesi, özgürlük kavramı üzerine kuruludur. Bu felsefe akımlarının her ikisinin de daha sonraki felsefi tarih üzerinde büyük bir etkisi oldu.

Ahlaki değerlendirme ve ahlaki görev, insan özgürlüğü olmadan düşünülemezdi, diye düşündü Kant. Kant, bir kişi başka türlü davranamıyorsa, eylemlerinin ahlaki bir değerinin olmadığını savunur. Ayrıca, her insanın, onları ahlaki yasanın onları yönettiği gerçeğine karşı uyaran bir ahlakla doğduğunu savunur.

Kant’ın “akıl gerçeği” olarak bahsettiği şey budur ve insan özgürlüğüne olan inancının temeli budur. Bununla birlikte Kant, tüm fiziksel faaliyetlerimizin özgür irademiz yerine önceki olaylar tarafından üretildiğini öne sürerek, tüm doğal dünyanın katı bir Newtoncu nedensellik ilkesine tabi olduğunu savunur.

Mary Wollstonecraft (1759 – 1797)

Mary’nin kendi hayatı iniş ve çıkışlarla doluydu ve felaketle sonuçlandı. 1792’de Fransız Devrimi’ni kutlarken Paris’te Amerikalı bir kaşifle tanıştı ve liberal ve bekar maceraları birlikte ilk kızıyla sonuçlandı. Birkaç yıl sonra önde gelen İngiliz anarşist William Godwin ile evlendi.

Mary, kızını doğurduktan sadece 10 gün sonra septisemiden öldü. Mary Wollstonecraft, insanlığın mevcut durumu ile nihai mükemmellik arasındaki uçurumu kapatmak istediği için bir devrimciydi. Yeni bir akıl ve hayırseverlik çağı öngören Fransız Devrimi’nin gerçek bir çocuğuydu. Mary, kadınların kendileri, çocukları ve eşleri için daha iyi bir yaşam elde etmelerine yardımcı olma misyonunu üstlendi.

Elbette medeniyetin fikirlerini uygulamaya başlaması 100 yıldan fazla zaman aldı.

Auguste Comte (1798 – 1857)

Auguste Comte, sosyoloji alanını kurmakla tanınan tanınmış bir Fransız filozoftu. Bazı durumlarda bilimin ilk filozofu olarak da tanınır. Fransız Devrimi’nin toplumsal melankolisini hafifletmek için ünlü Pozitif Felsefe’yi bile icat etti.

Auguste Comte, bilimsel temellere dayanan bir sosyal ideoloji kurdu. 1826’da bir grup önde gelen Fransız düşünüre ders vermeye başladı.

Ancak, ders dizisinin kabaca üçte birinden sonra sinir krizi geçirdi. Hastanede uzun bir süre kalmasına rağmen, yine de ana çalışmalarından birini tamamlayabildi. Bu denemede, maddi dünya gibi toplumun da kendi kuralları olduğunu savundu.

Ayn Rand (1905 – 1982)

Ayn Rand, 20. yüzyılın en etkili düşünürlerinden biriydi. 1905’te Rusya’da üniversiteyi bitirdikten sonra Kuzey Amerika’ya gitti. Kendisini bir romancı olarak öne çıkardıktan sonra Objektivist felsefenin destekçisi olarak tanındı.

Natüralist, pratik akıl ve kendini gerçekleştirmeye odaklanan Rand’ın felsefesi Aristotelesçidir.

Onun siyasi görüşleri, John Locke’un bireycilik, yaşama, özgürlük ve mülkiyete ilişkin kişisel hakların demokratik olarak korunmasına ve kişisel özgürlüğe odaklanmasıyla bağları olan geleneksel liberaldir.

Hem kurgusal hem de kurgusal olmayan biçimlerde sunduğu ana akım ve bilimsel felsefeyi kaleme aldı. Bu felsefi romanlar, epistemoloji, erdem teorisi, ekonomik ve politik haklar ve estetik dahil olmak üzere 1960’larda ve 1970’lerde kurgusal olmayan makale ve kitaplarda keşfettiği konulara dayanmaktadır.

Görüşleri yaşamı boyunca bölücüydü ve bugün de öyle.

Simone de Beauvoir (1908 – 1986)

Simone de Beauvoir‘ın yazdığı İkinci Cins, feminizm tarihinde ufuk açıcı bir metin olarak kabul edilir. Beauvoir daha önce feminist olduğunu inkar etmişti, ancak güçlü İkinci Cins feminizm alanında çok önemli hale geldiğinde, sonunda bunu kabul etti.

Kitabın büyük bir etkisi oldu ve Kanada, Kuzey Amerika, Avustralya ve dünyanın diğer bölgelerinde bir sonraki feminizm dalgasının yolunu açtı.

Kendisini bir filozof olarak görmemesine ve öldüğünde bir filozof olarak görülmemesine rağmen, hem feministlerdeki varoluşçuluk hem de feminist felsefe üzerinde önemli bir etkisi oldu.

Michael Foucault (1926 – 1984)

Michel Foucault, 20. yüzyılda Batı felsefesinde önemli bir karakterdi ve listemizdeki en modern filozofların başında geliyordu. Aynı zamanda tanınmış bir filolog, edebiyat eleştirmeni, sosyal teorisyen ve fikir tarihçisiydi.

Felsefenin tarihsel önemine ateşli bir şekilde inanıyordu ve Amerikalı akademisyenler tarafından kendisine yapıştırılan postmodernist ve postyapısalcı etiketleri hor görüyordu. Foucault’ya göre felsefenin görevi, insan ilişkilerini gerçeklikle otantik bir şekilde temsil etmek ve toplumda nasıl davranmamız gerektiğini göstermektir.

Fikirleri, ayrılmaz bir şekilde bilgi ve güçle bağlantılı olan toplumsal sınırların ötesindeki ihlallerin kapsamlı bir araştırması olarak özetlenebilir.

Foucault, çalışmalarını kapitalizmle bağlantılı toplumsal etkileşimlerin analitik bir tarihi olarak gördü ve kapitalizmi tarihsel bağlamında incelemeyi tercih etti. Michel’in birincil felsefi yazıları, iki farklı unsur, yani güç ve bilgi arasındaki karmaşık ilişkiler ve bunların toplumsal söylemin oluşumundaki işlevleriyle ilgilidir.

Michel, akademik olarak parlaktı ve okul yıllarına, Fransa’nın en zor altıncı sınıf kurumlarından birine kaydolduğu dört yaşında başladı. Her zaman parlak olmadığını, ancak okulundaki muhteşem bir çocuğa kendini sevdirmek için okul ödevlerini tamamlamaya başladığını ve bu şekilde zeki olduğunu belirtti. Ayrıca şu içerikte ilginizi çekebilir: Dünyaca Ünlü Ressamlar Eserleri ve Hikayeleri.